Robin Kolleman: Europa - Het zwarte verhaal met wit vertellen

Leven met 'de lijst'

Robin Kolleman leeft met de lijst. Met die lijst bedoelt zij de lijst van vluchtelingen die zijn verdronken onderweg van Afrika naar Europa. Haar werk is er om hen te gedenken én om veranderingen te brengen in een wereld van geweld, racisme en discriminatie. Zij moet wel erkennen dat zij zich vaak machteloos voelt en beseft dat zij als kunstenares maar weinig kan doen. Maar wat zij kan doen, dat doet zij. Van de lijst heeft zij een in de ruimte hangende zijden lap van 6 meter gemaakt, en van haar onmacht een multiple van een vuistje met geplette knokkels. Van de opbrengst van de multiple staat zij een gedeelte af aan vluchtelingenwerk. Kolleman beseft maar al te goed dat de thematiek waar zij zich mee bezighoudt zwaar is en dat het erop aan komt het licht te brengen. De meerwaarde van haar werk ten opzichte van de journalistiek is dat zij beseft dat choqueren niet meer werkt en dat mensen de tijd moeten krijgen de dingen tot zich door te laten dringen. Mensen hebben rust nodig om veranderingen te zien en in hun bewustzijn mee te maken. Daarom ziet zij het als haar taak het zwarte verhaal met wit te vertellen.

Eric Bolle/ Robin Kolleman, 2022

Algemeen over mijn werk:

De Aanblik, De Aanraking en De Aantasting ofwel

De Schoonheid, de Erotiek en de Dood.

Ik onderzoek het grensgebied van acceptatie binnen het fysieke (sociale) verkeer en de gevolgen en resultaten daarvan; het gebied tussen geslotenheid en kwetsbaarheid, tussen geweld en onschuld. Ik onderzoek vormen van contact tussen lichamen, met mijn eigen, of dat van een ander.

Drie stadia van contact: de Aanblik, de Aanraking en de Aantasting staan daarin centraal. Wat is mijn/jouw/uw plaats, afstand, relatie tot en omgang met de mensen om u heen. Hoe wordt die veroorzaakt/ bepaald/ verstoord/ beheerst/ aangetast of afgewend.

Een blog dat ik schreef voor de tentoonstelling Wit in opdracht van het Nederlands fotomuseum over mijn werkwijze in prozavorm kunt hier u lezen.