titel: Wit

De aanblik, de aanraking en de aantasting;

de schoonheid, de erotiek en de dood

C. reikt me een schijf gedroogde mango aan, oranje. Verder ben ik omgeven door groen. De naaldbomen, de bladeren van de loofbomen, een aanblik van natuurlijk groen. Geen wit te bekennen, behalve het schone wit van het vel papier dat voor me ligt.

Onbevangen wit als drager voor een tekst over wit. Toch is ook hier in het bos wit aanwezig. Verborgen tussen het groen. Als ik goed zoek vind ik, weggestopt onder gevallen bladeren, stukken Belgisch graniet. Witte, ruwe brokken steen.

Zojuist heb ik onder de overhangende takken van een grote boom, met de witte brokken een cirkel gelegd. Eén grote steen heb ik rechtop in het midden gezet. Binnen in de cirkel heb ik het van bladeren geschoond. Een averechtse iris slaat mij gade.

In de broeierige hitte waarin ik hier werk, verwelkomt mijn huid de aanraking van de zachte windvlagen die af en toe voorbij waaien. De stenen iris vult mijn gedachten.

Een artificiële ingreep in de natuur met natuurlijk wit. Meer heb ik niet nodig. Ik ben klaar om te schrijven. De donkerblauwe inkt uit mijn vulpen vult het witte vlak. Iedere letter die ik schrijf is een aantasting van het blanco, onbevlekte, onschuldige, kwetsbare wit. De bladzijde is bijna gevuld. De eens blanke pagina is nu voorgoed beschadigd. Het draagt mijn woorden als onuitwisbare last. Na het overtikken van de tekst gooi ik het vel in de papierbak.

---colofon

‘Wit’ van Robin Kolleman verschijnt aan het begin van de herfst van 2013. De tekstredactie is van Inge Spaander. Marc Vleugels verzorgde de uitgave en drukte deze in een oplage van 59 exemplaren op zijn naamloze proefpers uit de negentiende eeuw.

Het kan besteld worden via http://www.studio3005.nl/uitgeverij/